Casusbeschrijving #
Signalement
- Naam: Laila
- Soort: Hond
- Ras: Shih-Tzu
- Leeftijd: 10 jaar
Anamnese
Op 30 mei 2025 werd Laila aangereden door een auto. De hond kon niet meer op de achterpoten staan en vertoonde acute pijn.
Klinisch onderzoek
- Orthopedisch: abnormale beweeglijkheid ter hoogte van het bekken
- Neurologisch: Non-ambulatoire paraparese; rechts proprioceptie intact, links vertraagd; spinale reflexen licht vertraagd links, normaal rechts; patellare en anusreflexen intact; panniculusreflex niet onderbroken. Diep pijngevoel behouden.
- Beeldvorming: Radiografie thorax, abdomen en heup: iliosacrale luxatie rechts, fracturen van pubis en ischium; links fractuur van het sacrum met verplaatsing t.o.v. rest van sacrum.
- Laboratorium: Hematologie normaal; biochemie: milde ALT-stijging.
- Echografie (FAST-buik): Geen vrij vocht; gevulde blaas met bloedklonters.
Diagnose
- HBC: Iliosacrale luxatie rechts; sacrale fractuur links.
Therapie
- Pijnmedicatie.
- Chirurgisch (links): Moeizame repositie van het sacrum; plaatsing van een 3,5āÆmm corticalis schroef (34āÆmm) door ilium naar sacrum.
- Conservatief (rechts): Gezien adequate steunname werd geen operatie uitgevoerd.
Postoperatieve follow-up
- Observatie: Milde steunname rechts, nog pijnlijk. Twee dagen later verbeterde steunname en stapbewegingen. Eerste spontane mictie en defecatie.
- Therapie: Voortzetting hospitalisatie, pijnmedicatie en fysiotherapie.
- Klinisch: Loopoefeningen met handdoek en lichte ondersteuning
Bespreking #
Iliosacrale luxaties en sacrale fracturen bij kleine rassen vereisen een zorgvuldige afweging van chirurgische versus conservatieve behandeling. In deze casus werd een gecombineerde aanpak toegepast: links chirurgisch stabiliseren om neurologische progressie te voorkomen en rechts conservatief behandelen wegens voldoende functie. De vroege fysiotherapie droeg bij aan opmerkelijk snel herstel van steunname en neurologische functie.
Conclusie #
Laila toonde binnen een week na operatie en revalidatie aanzienlijke verbetering in mobiliteit en pijnbeheersing. Deze casus onderstreept het belang van een individuele, gecombineerde behandeling van sacraaltrauma bij kleine hondenrassen.

