Casusbeschrijving
Signalement
- Naam: Laila
- Soort: Hond
- Ras: Shih-Tzu
- Leeftijd: 10 jaar
Anamnese
Op 30 mei 2025 werd Laila aangereden door een auto. De hond kon niet meer op de achterpoten staan en vertoonde acute pijn.
Klinisch onderzoek
- Orthopedisch: abnormale beweeglijkheid ter hoogte van het bekken
- Neurologisch: Non-ambulatoire paraparese; rechts proprioceptie intact, links vertraagd; spinale reflexen licht vertraagd links, normaal rechts; patellare en anusreflexen intact; panniculusreflex niet onderbroken. Diep pijngevoel behouden.
- Beeldvorming: Radiografie thorax, abdomen en heup: iliosacrale luxatie rechts, fracturen van pubis en ischium; links fractuur van het sacrum met verplaatsing t.o.v. rest van sacrum.
- Laboratorium: Hematologie normaal; biochemie: milde ALT-stijging.
- Echografie (FAST-buik): Geen vrij vocht; gevulde blaas met bloedklonters.
Diagnose
- HBC: Iliosacrale luxatie rechts; sacrale fractuur links.
Therapie
- Pijnmedicatie.
- Chirurgisch (links): Moeizame repositie van het sacrum; plaatsing van een 3,5 mm corticalis schroef (34 mm) door ilium naar sacrum.
- Conservatief (rechts): Gezien adequate steunname werd geen operatie uitgevoerd.
Postoperatieve follow-up
- Observatie: Milde steunname rechts, nog pijnlijk. Twee dagen later verbeterde steunname en stapbewegingen. Eerste spontane mictie en defecatie.
- Therapie: Voortzetting hospitalisatie, pijnmedicatie en fysiotherapie.
- Klinisch: Loopoefeningen met handdoek en lichte ondersteuning
Bespreking
Iliosacrale luxaties en sacrale fracturen bij kleine rassen vereisen een zorgvuldige afweging van chirurgische versus conservatieve behandeling. In deze casus werd een gecombineerde aanpak toegepast: links chirurgisch stabiliseren om neurologische progressie te voorkomen en rechts conservatief behandelen wegens voldoende functie. De vroege fysiotherapie droeg bij aan opmerkelijk snel herstel van steunname en neurologische functie.
Conclusie
Laila toonde binnen een week na operatie en revalidatie aanzienlijke verbetering in mobiliteit en pijnbeheersing. Deze casus onderstreept het belang van een individuele, gecombineerde behandeling van sacraaltrauma bij kleine hondenrassen.