Klinisch Onderzoek en Eerste Diagnostiek #
Het lichamelijk onderzoek toonde geen afwijkingen, buiten een lichaamsconditie van 6/9. Bij rectaal onderzoek was de prostaat klein, regelmatig van vorm en niet pijnlijk. Echografie werd ingepland om het urogenitaal stelsel te visualiseren.
Echografie toonde een weinig gevulde blaas met regelmatig verdikte wand. In de prostaat was een cyste aanwezig van 15.2x8.0 mm, maar verder was het parenchym homogeen en had de prostaat normale afmetingen. Beide nieren hadden een normale vorm en opbouw.
De prostaatcyste en urineblaas werden aangeprikt. Buiten een gestegen aantal rode en witte bloedcellen in deze vochten waren er geen afwijkingen aanwezig en was de bacteriële cultuur negatief.
Verdere Diagnostiek en Bevindingen #
Omdat echografie geen duidelijke oorzaak voor strangurie kon verklaren, werd de patiënt gesedeerd en een cystoscopie/fluoroscopie uitgevoerd. Het werd snel duidelijk dat sondage bij deze patiënt onmogelijk was. De urinesonde kon niet verder opgeschoven worden dan net caudaal van het penisbot.
Met de camera kon een strictuur worden vastgesteld net achter het penisbot, maar ook met de camera kon de strictuur niet gepasseerd worden. De hond werd opnieuw gesondeerd tot aan de strictuur, waarna er contrastvloeistof werd ingebracht en met de fluoroscoop beelden werden gemaakt. Op deze beelden is de strictuur van de urethra (1) zichtbaar. Ook werd een divertikel van de urethra thv de bekkenomslag (2) en de prostaatcyste (3) duidelijk zichtbaar door het gebruik van het contrast. De prostaatcyste en het divertikel zijn vermoedelijk ontstaan door een chronische overdruk gecreëerd door de urethrale strictuur.
Behandeling en Postoperatief Verloop #
En hoewel we in onze kliniek liever minimaal invasief en/of met lasertherapie werken, was dit een uitgelezen casus voor een scrotale urethrostomie. De operatie zelf verliep vlot en probleemloos. Enkele dagen na de operatie vond de eigenaar de hond echter oncomfortabel. De wonde was rood en wat gezwollen, maar onder sedatie was de blaas echter vlot leeg te duwen en ook verliep sondage zeer gemakkelijk. De patiënt heeft daarom twee dagen in de hospitalisatie gezeten met enkel intraveneuze pijnstilling (meloxicam en buprenorphine). Verder verliep het herstel voorspoedig en heeft de eigenaar geen klachten meer opgemerkt.