Lees ook: niet-ingedaalde teelbal hond
Wat is cryptorchidie?
Cryptorchidie betekent dat de testikels van je huisdier niet in de balzak zijn ingedaald. In plaats daarvan bevinden ze zich ergens tussen het lieskanaal en de buikholte. Deze aandoening komt vaak voor bij verschillende rassen, maar het kan in sommige gevallen ook erfelijk zijn. Vaak is het probleem maar aan één kant zichtbaar, maar soms kunnen beide testikels niet ingedaald zijn.
Hoe ontstaat cryptorchidie?
De testikels ontwikkelen zich in de buikholte en bewegen tijdens de groei van het dier naar de balzak. Deze afdaling begint meestal voor de geboorte en is doorgaans voltooid rond de zes weken leeftijd. Als de testikels later niet naar de balzak afdalen, spreken we van cryptorchidie. De oorzaken kunnen variëren: soms is er sprake van een vertraagde afdaling, maar het kan ook te maken hebben met problemen in het lieskanaal, de grootte van de testikels of een gebrek aan geslachtshormonen.
Risico’s van niet-ingedaalde testikels
Een niet-ingedaalde testikel kan vaak ongemerkt blijven, maar er zijn wel gezondheidsrisico’s aan verbonden. Testikels die niet in de balzak zitten, zijn vaak minder goed ontwikkeld, en de hogere temperatuur in het lichaam kan het moeilijk maken om zaadcellen te produceren. Dit kan de voortplanting bemoeilijken, en in sommige gevallen kunnen testikeltumoren of testikeltorsie (draaiing van de testikel) ontstaan. Ook kunnen er gedragsveranderingen optreden, zoals hyperseksueel gedrag, door de verhoogde testosteronproductie in een niet-ingedaalde testikel.
Behandeling van cryptorchidie
De gebruikelijke behandeling voor cryptorchidie is de castratie van je huisdier, waarbij beide testikels worden verwijderd. Dit kan vanaf een leeftijd van zes maanden.
De operatie wordt vaak uitgevoerd om gezondheidsrisico’s te verminderen, zoals het voorkomen van tumoren of torsie (draaiing) van de testikel. Castratie helpt niet alleen om gezondheidsproblemen te voorkomen, maar het voorkomt ook ongewenst gedrag veroorzaakt door te veel testosteron.
Er zijn twee manieren waarop een dierenarts de castratie kan uitvoeren:
- Via een snede in de buik: Bij deze methode wordt de testikel in de buikholte opgezocht en verwijderd.
- Laparoscopische methode: Dit is een minimaal invasieve techniek waarbij een kleine incisie wordt gemaakt voor de verwijdering van de testikels, ook wel laparoscopische sterilisatie genoemd.
Wanneer is de operatie nodig?
De beslissing om de operatie uit te voeren hangt af van de situatie van je huisdier. Als een testikel in de buikholte is blijven zitten, kan het risico op tumoren toenemen, vooral naarmate je huisdier ouder wordt. Het is vaak raadzaam om de testikel voor de leeftijd van één jaar te verwijderen om het risico op tumoren te minimaliseren. Als de testikel net buiten het lieskanaal ligt, kan het soms voldoende zijn om deze te monitoren zonder operatie. Toch kan een operatie wenselijk zijn als je bijvoorbeeld met je huisdier naar een show wilt of als er gedragsproblemen optreden.
Nazorg en gevolgen van de operatie
Na de operatie heeft je huisdier enige tijd nodig om te herstellen. Meestal is de hersteltijd kort, maar het is belangrijk om voor rust en gecontroleerde beweging te zorgen. Er kunnen tijdelijke bijwerkingen zijn, zoals een beetje zwelling of ongemak, maar dit verdwijnt doorgaans snel. Het is belangrijk om de instructies van je dierenarts goed op te volgen om complicaties te voorkomen.
Voor- en nadelen van de behandeling
De voordelen van castratie zijn onder andere het voorkomen van gezondheidsrisico’s zoals testikeltumoren en torsie, en het verminderen van ongewenst gedrag door het verlagen van de testosteronproductie. Aan de andere kant brengt de operatie de gebruikelijke risico's met zich mee, zoals complicaties door narcose of infecties. Ook kan het verwijderen van de testikels betekenen dat je huisdier geen nakomelingen kan krijgen.
Kosten van de behandeling
De kosten voor de behandeling van cryptorchidie kunnen variëren, afhankelijk van de gekozen methode en de locatie van de testikels. Castratie via de buikholte kan duurder zijn dan de laparoscopische techniek, maar je dierenarts kan je een indicatie geven van de kosten op basis van de specifieke situatie van je huisdier.
Raadpleeg altijd je dierenarts
Als je twijfelt of je huisdier cryptorchidie heeft of als je vragen hebt over de behandeling, neem dan contact op met je dierenarts. Zij kunnen je adviseren over de beste aanpak voor je huisdier en de mogelijke risico's van de behandeling.