Lees ook: Narcose kat
In combinatie met pijnbestrijding zorgt anesthesie ervoor dat jouw hond niets van de ingreep merkt en zich er achteraf niets van herinnert.
Narcose bij honden
Welke vorm van narcose wordt toegepast, hangt af van de behandeling en de individuele hond. Hoewel narcose altijd risico's met zich meebrengt, kunnen deze worden verminderd door een grondig vooronderzoek en maatwerk.
Voor de narcose
Voor de narcose vindt een pre-anesthetisch onderzoek plaats, waarbij onder andere de longen en het hart worden gecontroleerd. Soms wordt dit aangevuld met bloedonderzoek, röntgenfoto's of echografie om de risico's in te schatten.
De anesthesie wordt aangepast op basis van ras, leeftijd, gewicht, algemene conditie en specifieke aandoeningen van jouw hond.
- Ras: Sommige rassen, zoals windhonden en border collies, verdragen bepaalde verdovende middelen niet. Bulldogs hebben vanwege hun verkorte luchtwegen vaak extra zuurstof nodig.
- Leeftijd: Pups hebben een minder goed ontwikkeld ontgiftingsvermogen, waardoor narcose langer kan doorwerken. Bij oudere honden kunnen verminderde functies van hart, lever en nieren de anesthesie beïnvloeden.
- Gewicht: De dosering van narcose wordt per kilogram lichaamsgewicht berekend, maar dit is niet lineair. Het metabool gewicht wordt hierbij in overweging genomen.
- Specifieke aandoeningen: Honden met hartaandoeningen krijgen middelen die de hartfunctie zo min mogelijk belasten. Bij epilepsie worden bepaalde middelen vermeden. Anesthesie is ingedeeld in vijf risicogroepen op basis van de ernst en aard van de aandoening.
Vormen van narcose
- Sedatie: Dit is de mildste vorm en wordt gebruikt voor kalmte bij bijvoorbeeld röntgenfoto's. De hond blijft deels bij bewustzijn en beweegt minder.
- Sedatie met pijnstilling: Gebruikt voor ingrepen zoals gebitsreiniging, waarbij zowel kalmte als pijnstilling nodig is.
- Algehele anesthesie: Voor operatieve ingrepen zoals castratie. De hond blijft stilliggen, voelt geen pijn en vitale functies worden beschermd. Extra maatregelen zoals spierverslapping of mechanische ventilatie kunnen nodig zijn voor specifieke operaties.
Het verloop van de narcose
Op de dag van de operatie moet jouw hond nuchter zijn. Verdoving wordt toegediend via inhalatie, infuus of injectie. Soms wordt een combinatie van deze methoden gebruikt. Tijdens de operatie worden de vitale functies nauwlettend bewaakt en gestabiliseerd met onder andere warmtematten.
Na de narcose
Zodra jouw hond bijkomt, wordt de beademingsbuis verwijderd en wordt hij of zij naar de uitslaapkamer gebracht. Het ontwaken gebeurt in een rustige, warme omgeving met gedempt licht. De algemene toestand, hartslag, ademhaling en lichaamstemperatuur worden voortdurend gecontroleerd. Jouw hond mag meestal dezelfde dag nog naar huis, afhankelijk van hoe snel hij of zij herstelt.
Bijwerkingen en complicaties
Anesthesie brengt altijd risico's met zich mee, maar deze zijn tegenwoordig aanzienlijk kleiner dan vroeger. Jonge, gezonde honden hebben een zeer klein risico op complicaties, terwijl oudere of zieke honden iets meer risico lopen. Verschillende narcosemiddelen kunnen bijwerkingen hebben, zoals invloed op de bloeddruk of ademhaling. Een uitgebreid pre-anesthetisch onderzoek helpt deze risico's zoveel mogelijk te beperken.
Verzorging na de narcose
Na een operatie kan jouw hond thuis nog wat versuft zijn. Zorg voor een warme omgeving, laat jouw hond eerst plassen en geef pas eten en drinken als hij of zij volledig wakker is. Volg de instructies van de dierenarts nauwkeurig op. Bij twijfel over het herstel, zoals niet eten of plassen, neem contact op met de dierenarts.
Kosten van narcose
De kosten van narcose variëren afhankelijk van factoren zoals leeftijd, conditie en gewicht van jouw huisdier. Een vooronderzoek bepaalt welke narcose het meest geschikt is. Voor meer informatie over de kosten kun je contact opnemen met jouw dierenkliniek.